Społeczne wytwarzanie przestrzeni: antropologiczne studium praktyk miastotwórczych w Kazaniu/Aleksandra Turowska
Projekt badawczy prowadzę w duchu antropologii miasta. Na przedmiot i pole badań wybrałam Kazań –jedno z milionowych miast Rosji, ponieważ procesy urbanizacyjne zachodzące na jej terenie nie cieszą się dużą popularnością w globalnych studiach miejskich, co więcej, są postrzegane stereotypowo i przez pryzmat historii radzieckiego imperium. Tymczasem postindustrialna urbanizacja tzw. „drugiego świata” stanowi interesujący i dynamiczny proces, uwikłany w relacje o charakterze międzynarodowym.
Przestrzeń miejska Kazania to amalgamat tatarskiego, rosyjskiego i sowieckiego dziedzictwa oraz globalnych trendów. Lokalni decydenci, uznając stolicę regionu za manifestację jego autonomii, a zarazem wielokulturowości Federacji Rosyjskiej, od lat 90. kreują markę tryskającego energią i politycznie znaczącego miasta. Liczne projekty rewitalizacyjne i inwestycje realizowane w przestrzeni miejskiej (wśród nich organizowane z powodzeniem sportowe eventy na wielką skalę: Uniwersiada w 2013 roku, mistrzostwa świata w sportach wodnych 2015, mundial 2018) podejmowane są zgodnie ze strategią tworzenia miasta o globalnym image’u. Jednocześnie w mieście uaktywniają się społeczne i biznesowe inicjatywy, które walczą o różnorodne interesy.
Interesuje mnie sposób w jaki kazańskie elity polityczne, intelektualne i finansowe postrzegają miasto oraz jak rozumieją strategie rozwoju i przedsiębiorczości. Obserwuję, jak oficjalny dyskurs przenika się z codziennymi doświadczeniami i działaniami aktywistów miejskich, mieszkańców i mieszkanek miasta oraz jak w ich wyniku przekształca się miejska przestrzeń i co dzieje się w Kazaniu z tzw. „kłopotliwym dziedzictwem”.
Projekt finansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki (UMO-2017/27/N/HS3/02046), okres realizacji: 2018-2021.
