Początki polskiej etnologii i antropologii kulturowej: (od końca XVIII wieku do roku 1918)

Monografia przedstawia rozwój zainteresowań i próby badań etnologicznych na ziemiach polskich od końca XVIII w. do 1918 r. i ich przekształcenie się w dyscyplinę naukową. Poszukiwaniami autor objął obszar tematyczny wyznaczony przez problematykę współczesnej etnologii/antropologii kulturowej: pochodzenie i rozwój kultury, kultura ludowa, kultura innych warstw społecznych, kultury ludów i narodów europejskich i pozaeuropejskich, sprawy etniczne.
Przekształcenie się polskiej etnologii w dyscyplinę naukową dokonało się w drugiej poł. XIX w. i na pocz. XX w. i było następstwem integrowania się odrębnych dotąd kierunków badań, utworzenia instytucji naukowych oraz profesjonalizacji badaczy. Ukształtowana pod wpływem warunków miejscowych, w sytuacji braku państwa narodowego, pełniąc funkcje poznawcze i społeczne wobec własnego środowiska, pozostawała etnologia polska otwarta na idee płynące z nauki światowej i uczestniczyła w jej rozwoju.